Geïntrigeerd door een bikepacking-avontuur met mooi weer, meldden ongeveer 50 renners zich aan voor de eerste en voorlopige Granguanche-groepsrit. In de weken voorafgaand aan het evenement namen de COVID-gerelateerde beperkingen in heel Europa toe, werden de meeste landen vergrendeld, werden vluchten geannuleerd en konden slechts vijf renners eindelijk de Canarische Eilanden bereiken. Gelukkig had de archipel het laagste infectiepercentage van Spanje en hebben we de hele dag en nacht op onze fietsen kunnen ronddwalen, zeevruchten kunnen eten in restaurants en op het strand kunnen slapen. Het was echt een zegen en iets dat tegenwoordig niet als vanzelfsprekend mag worden beschouwd. We voelden ons gezegend gedurende de hele rit.
Elke rijder arriveerde met een andere aanpak. Iedereen reed in zijn eigen tempo, dus de kleinere groepsrit viel uiteen en veranderde in vijf solo-avonturen. We kwamen op bepaalde punten weer bij elkaar en we hielden contact met elkaar voor feedback en advies.
Het was onmogelijk om de hele route te rijden. We genoten van lange dagen op het zadel, maar verloren geen enkele gelegenheid om te zwemmen, lokaal eten te proeven, mensen te ontmoeten en foto’s te maken. Javier, de meest ervaren en snelste van de groep, legde de 700 km lange gravelroute af in slechts vier dagen. Robert fietste drie weken rond de archipel. Hij bracht ook enige tijd door in de stad en deed veel off-route verkenningen.
Zoals verwacht in de herfst, hadden we over het algemeen mooi zonnig weer van zeeniveau tot grote hoogte. De enige keer dat ik de hoogste toppen van La Palma niet kon beklimmen was tijdens de laatste dagen. Op grote hoogte kan het weer zwaar zijn, vaak vriest en sneeuwt het in de winter, bergaf rijden is altijd de snelste en veiligste manier om uit de problemen te komen.
Hoewel de logistiek gemakkelijk was tijdens het rijden gedurende de dag, hebben sommige deelnemers hun bevoorrading verkeerd ingeschat en eindigden ze met het eten van rauwe kastanjes, of moesten ze zelfs de baan verlaten om water te halen. Ik werk momenteel aan een PDF-gids om te helpen bij het plannen van stadia en bevoorrading.
Ruiters beschreven de dag als uitdagend, opwindend en veranderend gedurende de dag. De route biedt serieuze hoogteverschillen en veel uitdagende beklimmingen. Gevraagd naar hun favoriete secties, noemden renners zwarte grindwegen door het vulkanische landschap van Lanzarote, de woestijnachtige gebieden van Fuerteventura, Tirma op de boswegen van Gran Canaria en de klim naar de berg Teide op Tenerife. Mijn persoonlijke favoriet is de zee-tot-top klim en afdalingen in La Palma.
De route is gepland in drie opties voor verschillende fietsen en terrein: trail, gravel en road. Voor elke optie hebben we overwogen wat te rijden, wat de snelste fiets- en bandenkeuze is, wat comfortabel is op de lange afstand. Hoewel we geen conclusies hebben getrokken, waren we het er allemaal over eens dat brede banden en lage gearing de beste waren.
Gezien de hoogtewinst en het mooie weer, hebben we ons gericht op wat we moesten inpakken, hoe we het licht konden houden terwijl we nog steeds in het wild konden slapen en een lang stuk tussen de bevoorrading door moesten. We waren het er allemaal over eens dat we meer hadden kunnen inpakken, ook al trokken we geen overhaaste conclusies.
Deze groepsrit was de laatste test van een lang proces van routeplanning met bikepacking, wandel- en motortochten door de archipel. Feedback van deelnemers en lokale rijders hielp bij het maken van enkele punten en het verfijnen van de baan. Blootgestelde singletracks kunnen net zo geweldig als gevaarlijk zijn, vooral ’s nachts. Ik heb uiteindelijk besloten om het veilig te houden. Het is onvermijdelijk om drukke steden te doorkruisen. Ik heb mijn best gedaan om de navigatie eenvoudig te maken en koos de snelste route naar buiten.
U kunt uitrusten en nieuwe energie opdoen door de route te verbinden met frequente en snelle veerboten. Het missen van de volgende verbinding kan worden veroorzaakt door misrekeningen. In een groepsrit is het geen probleem, het is gewoon weer een gelegenheid om op het strand te zwemmen en een fatsoenlijke lunch te nuttigen in de haven terwijl je wacht op de volgende veerboot. Toen ging onze gedachte verder naar de volgende race in februari: het verliezen van een verbinding betekent dat we worden afgesneden van het leidende peloton, een echte game-changer, waarschijnlijk een limiet, misschien een uitdaging. Het grote vertrek zal een race-tempo scenario zijn met een non-stop rit van de veerboot naar het laatste eiland naar de laatste volata. Als geen andere bikepacking-race mogen renners elkaar hier opstellen in een leidend peloton.
Elk jaar organiseer ik een groepsrit of wedstrijd. Iedereen kan deelnemen aan de groepsrit, die gratis is en openstaat voor iedereen die het wil uitdagen. Deelnemers kunnen er ook voor kiezen om hun mobiele telefoon te laten gebruiken om ze te volgen. De race staat open voor een beperkt aantal ervaren rijders en de posities van de deelnemers zullen van de volgkaart verdwijnen als ze de volgende veerboot niet bereiken zoals gepland in het non-stop racetempo.
We zijn trots op iedereen die heeft deelgenomen aan de Granguanche-race. De 2022 Granguanche Race staat gepland voor 20 februari – lees hier meer.
