Bier Na De Rit. Wicked Weed Serenity

Hop is een slecht en verderfelijk onkruid. Koning Hendrik VIII, 1519

Hoewel veel van deze PRB-berichten gericht zijn op de gelegenheid die leidde tot een fantastisch geweldig bier, gaat deze eigenlijk alleen maar over het bier zelf (hoewel het wel een mooie rit volgde).

Mijn eerste onderneming in Funkatorium in Asheville’s Wicked Wheeb Brewing was The Serenity. Sinds ik terug ben, heb ik een zure kick. Tasty, een van mijn favoriete flessenwinkels, raadt het ten zeerste aan.

Toen ik afgelopen zomer in Vermont was, kreeg ik een voorliefde voor wilde ales, saisons en zuren. Ik was meteen gevloerd door de complexiteit, helderheid en gelaagdheid die deze bieren bieden. Krediet is zeker te danken aan verschillende zomerseizoenen die ik probeerde van Hill Farmstead, die mijn liefde voor Belgische bieren bezegelde. Het boerenzomerbier was bijna uitgestorven toen het voor het eerst werd ontwikkeld in Wallania, waar boeren tijdens de wintermaanden brouwden. De stijl lijkt springlevend in Amerika. Amerikaanse brouwers creëren interessante en diverse interpretaties. Alle subgenres zijn verschillend, maar sommige lijken een heel funky gemeenschappelijk kenmerk te hebben. De barnyard-funk, zoals er vaak naar wordt verwezen, komt van het kapen van het verouderingsproces van het vat met verschillende soorten wilde gist. Deze kleine wezens laten een visitekaartje achter dat ingewikkeld kan zijn,

Ik had nog nooit van Brettanomyces gehoord tot ik deze fles zag. Brettanomyces is een afkorting voor Brettanomyces. Dit gistgeslacht wordt door wijnmakers gebruikt om complexiteit en een volwassen karakter aan rode wijnen toe te voegen. Brettanomyces is verantwoordelijk voor de unieke smaak van lambiek en geuze, evenals vele saisons, boerenbieren en Amerikaanse wilde ales (dankzij Wikipedia). Afgelopen december kreeg Serenity goud op het Great American Beer Festival voor Brett in Amerikaanse stijl, hoewel het eigenlijk in de iets bredere categorie van Amerikaans wild bier valt. Het is open gefermenteerd met 100% Brettanomyces en gerijpt in Sauvignon Blanc-vaten.

Ik twijfelde er niet aan dat dit bier perfect zou zijn na een ritje over de weg in het oosten van North Carolina op een zinderende zomermiddag. De gekoelde Serenity was bleekblond van kleur met een bruisende witte schuimkraag. De neus barst van de aardse druiven, tropisch fruit, citroen en muf leer. Omdat de frisse koolzuur smaken van lichte druiven en eiken combineerde met boerenerf-funkiness en een lichte aanwezigheid van gist, werd de smaak behoorlijk complex. De frisse afdronk werd geholpen door een aangename smaak. Dit was een van de beste bieren die ik ooit heb gehad. Lekker, bespaar me er nog een.

PSPS De fiets op de achtergrond ondergaat wat veroudering. Blue is een Schwinn Tandem uit 1978 die Virginia en haar partner Amy (een paar jaar op rij) hebben gereden in de New Belgium Urban Assault Ride. Ze werden bekroond met de 2e plaats in een jaar.